Sehemu ya Saba: Safari ya Kutoroka

Ayubu alikimbia bila kugeuka nyuma. Usiku wa Dar es Salaam ulikuwa umejawa na kimya kisicho cha kawaida, kana kwamba jiji zima lilikuwa linasikiliza hatima yake.

Akiwa anapita mitaa ya Manzese kuelekea Mabibo, alihisi mwili wake umechoka, lakini hakuwa na muda wa kupumzika. Watu wale waliomvamia Mzee Rashid walikuwa na teknolojia ya hali ya juu. Kama walijua alikokuwa, basi ilikuwa suala la muda tu kabla hawajamfuata tena.

Alikumbuka sehemu moja pekee aliyoamini ingempa muda wa kupumua—Kigogo Kati. Hapo alijua kuna vichochoro vyenye njia nyingi za kutorokea, na marafiki wachache wa zamani wa mtaani wangeweza kumsaidia.

Lakini alikuwa anajidanganya.

Hakuwa na marafiki tena.

"Hili ni jukumu langu peke yangu," alijisemea moyoni.

Aliendelea na safari yake, akibadili mitaa kwa mpangilio wa kuvuruga yeyote aliyekuwa akimfuata.

Saa Mbili Usiku - Kigogo Kati

Alifika kwenye uwanja mdogo wa mpira wa miguu uliokuwa katikati ya mitaa ya Kigogo. Kuta za uwanja huo zilichakaa, na taa chache zilikuwa zikiwaka kwa mwangaza hafifu.

Alihisi hewa ya baridi ikipita usoni mwake.

Ghafla, macho yake yaliangukia gari moja aina ya Toyota Harrier nyeusi, iliyokuwa imeegeshwa pembezoni mwa barabara.

Haikuwa ya kawaida.

Mara nyingi, magari ya kifahari hayasimami sehemu kama hizi usiku bila sababu maalum.

Alihisi jambo.

Akiwa bado amejificha kivulini, alitazama kwa makini. Ndani ya gari, aliona mwangaza mdogo wa simu ukitokea kwenye kioo cha mbele cha abiria.

Mtu alikuwa ndani.

Na hakika alikuwa akimsubiri mtu fulani.

Ayubu hakutaka kuhatarisha. Aligeuka kwa haraka, akitafuta njia nyingine ya kutorokea kabla ya yeyote kugundua uwepo wake.

Lakini wakati huo huo, mlango wa gari ulifunguliwa, na mtu mmoja akashuka.

Mwanamke.

Mrefu, mweusi, na mwenye mwili wa kimazoezi. Alikuwa amevaa koti jeusi na suruali ndefu, huku nywele zake zikiwa zimefungwa nyuma kwa ustadi.

Ayubu alikaza macho.

Kuna kitu hakikuonekana sawa.

Mwanamke huyo alitembea polepole kuelekea upande wake, kana kwamba alijua kulikokuwa na mtu.

Ayubu alishusha pumzi taratibu.

Alihisi hatari, lakini pia alihisi jambo jingine—mazoea.

"Ni nani huyu?"

Alijaribu kurudi nyuma polepole, lakini kabla hajafanikiwa, mwanamke huyo alisema kwa sauti ya chini lakini yenye mamlaka:

"Ayubu. Unakimbia mpaka lini?"

Moyo wake ulipiga kwa kasi.

Aliinamisha kichwa chini kidogo, akijaribu kuficha uso wake gizani.

"Wewe ni nani?" aliuliza kwa sauti ya chini.

Mwanamke alitabasamu kwa upole, kisha akasogea hatua moja mbele.

"Mimi ni mtu wa mwisho unayepaswa kumuogopa."

Ayubu alihisi jasho likitiririka mgongoni mwake.

Mtu huyu anamjua kwa jina.

Na hata zaidi—anamjua vyema kiasi cha kusema "unakimbia mpaka lini?"

Aliamua kutofanya haraka.

"Nisikilize," mwanamke aliendelea. "Ukibaki hapa dakika tano zaidi, utakuwa umekufa. Njoo na mimi kama unataka majibu."

Ayubu alibaki kimya.

Hakuwa na sababu ya kumuamini.

Lakini pia hakuwa na sababu ya kuendelea kukimbia gizani bila mpango.

Hii ndiyo ilikuwa nafasi yake pekee ya kupata mwanga juu ya kile kinachoendelea.

Akishusha pumzi ndefu, alichukua uamuzi.

"Sawa. Twende."

Mwanamke alitabasamu kidogo, kisha akageuka kuelekea kwenye gari. Ayubu akamfuata nyuma, huku akiwa na tahadhari ya hali ya juu.

Ndani ya sekunde chache, alikuwa ndani ya gari, safari mpya ikianza.

Lakini hakujua kwamba hiki ndicho kilikuwa chanzo cha ukweli wote aliokuwa anatafuta.

---

Je, mwanamke huyu ni nani? Na anataka nini kwa Ayubu?

Whatsapp 

0789525309