Chanzo ni Yeye
Sehemu ya 10
Na. Machokulenga TZ
0623238283

Giza lilitawala ndani ya handaki refu lililoelekea chini ya jumba la kifahari lililojulikana kama Kituo Kavu, sehemu ambayo Ayubu hakuwahi kudhani angefika. Mapigo ya moyo wake yalipiga haraka kuliko kawaida, akihisi joto la hofu likimpanda kama jua kali la mchana wa Dar es Salaam. Alikuwa anakimbia kutoka kwenye jumba hilo baada ya kushambuliwa ghafla na kundi la watu waliovalia mavazi meusi, waliovalia vinyago, wakitumia silaha za kisasa ambazo hazikutoa hata mlio. Ilikuwa wazi kuwa hawa watu walikuwa mafunzwa kwa viwango vya hali ya juu—ya kijasusi.

"Chanzo ni wewe," waliandika kwenye kila kompyuta ndani ya jumba lile kabla ya mlipuko wa mwisho kutikisa sakafu yote. Ilikuwa kama fumbo ambalo kila mtu alilikwepa, lakini sasa linamfuata Ayubu kama kivuli.

Aliyoyapitia tangu alipokutana na Nasra yalizidi uwezo wake wa kufikiri. Nasra alikuwa ndiye mtu pekee aliyempa mwanga wa majibu kuhusu maisha yake ya zamani, lakini hata yeye hakuwa wazi. Alijua jina la kweli la Ayubu—Ayubu Karim Malik—jina ambalo halikuwepo kwenye vitambulisho vyake, wala kumbukumbu zozote alizowahi kuona. Kwa miaka mingi, Ayubu aliishi akiamini kuwa ni kijana wa mtaani tu, yatima, asiye na historia wala mizizi. Lakini sasa, kila anapopiga hatua mbele, historia hiyo inamfuata kama mbwa mwitu aliyejeruhiwa, mwenye kiu ya kumng'ata tena.

Alipofika mwisho wa handaki, mlango wa chuma ulioandikwa maneno kwa Kiingereza: "AUTHORIZED PERSONNEL ONLY" ulisimama mbele yake. Aliweka mkono wake kwenye skana ndogo ya vidole, na cha kushangaza, mlango ulifunguka. Hakujua mfumo huo wa usalama ulikuwa unaendeshwaje, lakini mwili wake uliuzoea kama vile aliwahi kuishi hapo zamani. Hili lilimshangaza zaidi. Kama kumbukumbu zake ni sahihi, hajawahi kufika hapo. Basi ilimaanisha nini mwili wake kuweza kutambuliwa?

Chumba kilichojifungua kilikuwa ni ghala la silaha. Makombora madogo, bastola, kompyuta za kijeshi na ramani kubwa ya Dar es Salaam iliyowekwa ukutani, ikiwa na alama nyekundu katika maeneo mbalimbali: Kariakoo, Mikocheni, Kigamboni, na Muhimbili. Alama hizo zilionyesha miendo ya watu au sehemu muhimu. Lakini kulikuwa na kitu kingine kilichomfanya asimame kama sanamu. Picha yake ilikuwa kwenye moja ya nyaraka, ikiwa na maandishi: "TARGET - PRIORITY ONE".

"Kwa hiyo mimi ndiyo lengo lao kuu," alijisemea kwa sauti ya chini.

Hakuweza kudumu humo kwa muda mrefu. Alikusanya bastola mbili, ramani moja na kifaa cha mawasiliano. Alitoka nje kupitia njia ya dharura iliyompeleka katikati ya eneo la posta mpya. Usiku ulikuwa umeingia vizuri, taa za barabarani zikiwa zinalenga maeneo yenye watu wachache. Hakutaka kutumia usafiri wowote unaojulikana. Aliamua kutumia baiskeli aliyokuta karibu na jalala, akijifanya kama mkusanya makopo wa kawaida.

Kwenye kona ya barabara ya Samora na Azikiwe, alipita mbele ya duka moja la vifaa vya kielektroniki. Runinga ya dirishani ilikuwa ikionesha habari ya mlipuko ulioharibu jumba la kifahari eneo la Tabata. Walitaja kuwa hakuna aliyejua kilichosababisha mlipuko huo, lakini picha za kamera za usalama zilimwonyesha Nasra akiwa anajaribu kuwazuia watu waliovamia.

"Usijali," alisema kimoyomoyo. "Nitarudi kukutoa."

Safari yake haikuwa ya kawaida. Alitakiwa kufika Kariakoo, kwenye duka la vitabu la zamani lililokuwa karibu na msikiti wa Gaddafi. Huko ndiko alipoelekezwa kuwa angetafuta karatasi zenye nembo ya "Chanzo". Nasra alimwambia: "Kuna mwanamke aitwaye Mama Saumu. Mwambie neno la siri: Mwanga huanzia gizani."

Aliingia kwenye duka hilo ambalo lilikuwa na harufu ya vitabu vya zamani na ukale. Mama Saumu alikuwa amezeeka, lakini macho yake yalikuwa makali kama sindano.

"Una shida gani kijana?" aliuliza.

"Natafuta mwanga."

Mama Saumu alitabasamu. "Mwanga huanzia gizani. Karibu ndani."

Humo ndani, alipelekwa kwenye chumba kilichojaa faili za zamani. Alikabidhiwa faili lililokuwa limeandikwa Operation: Chanzo. Ndani yake, kulikuwa na picha za maabara ya majaribio ya kijeshi. Ilionekana maabara hiyo ilijengwa miaka mingi nyuma katika eneo la Bunju, na yeye—Ayubu—alizaliwa hapo. Alikuwa sehemu ya mradi wa majaribio ya kijeni, na alitoroshwa wakati jaribio lilipoharibika. Hii ndiyo sababu hakuwa na kumbukumbu za utoto wake, wala familia.

Kabla hajameng’enya yote hayo, simu ya dharura ililia kwenye kona ya chumba. Mama Saumu aliitazama, kisha akamwambia:

"Hiyo simu haijawahi kulia kwa miaka kumi. Ikiita, basi wamegundua ulipo."

Ayubu alichukua bastola yake na kuifunga vizuri ndani ya koti lake. Macho yake yakawa ya maamuzi. Alijua kuwa sasa siyo suala la kujificha, ni suala la kupambana. Aliwasha kifaa cha mawasiliano na kusema:

"Naitwa Ayubu Karim Malik. Nimeamka. Nakuja."

Katika anga la jiji la Dar es Salaam, droni moja ilikuwa ikimfuatilia kwa mbali. Mtu mmoja kwenye chumba cha giza aliangalia kwenye skrini na kusema kwa sauti ya chini:

"Chanzo kimetibuka. Tuma Kundi Alpha. Lazima tumkamate akiwa hai."

Lakini Ayubu hakuwa kijana wa kukamatwa tena. Alikuwa tayari kujua ukweli—na kuuandika upya.