Chanzo ni Yeye
Sehemu ya 12
Na. Machokulenga TZ
0623238283

Usiku ulianza kupwaya na anga la Dar es Salaam likaanza kubadilika polepole kutoka giza nene hadi buluu ya alfajiri. Katika mtaa wa Vingunguti, Ayubu alikuwa amesimama juu ya paa la jengo la ghorofa mbili, akitazama mbali upande wa mashariki. Alihisi baridi ya bahari ikimvuvia usoni lakini moyo wake ulikuwa na moto wa maswali na hasira ya kutotendewa haki ya maisha yake.

Kumbukumbu za maneno ya Ally bado zilikuwa zikimrejea kichwani: "Nashiri... mji wa chini ya ardhi... miaka ishirini iliyopita..." Haikuwa hadithi ya kawaida. Ilikuwa fumbo la maisha yake. Na sasa alitaka kujua ukweli wake wote.

Kwa kutumia ramani ya zamani aliyopatiwa na Ally, Ayubu alianza safari ya kuelekea Kigamboni, ambapo kulikuwa na mlango wa zamani wa treni ya chini ya ardhi iliyoachwa kabla ya uhuru. Mji huo wa chini ya ardhi ulijengwa kwa lengo la kijeshi, lakini haikuwahi kutumika rasmi, na taarifa zake zilifutwa kwenye historia ya taifa.

Akiwa amevalia kama mfanya usafi wa barabarani, Ayubu alipenya hadi kwenye maeneo ya chini ya barabara kuu ya Kigamboni. Hapo alikuta mlango mdogo wa chuma uliokuwa umefichwa kwa magugu. Alipoufungua, alishuka kwenye ngazi zenye kutu, zikielekea gizani. Harufu ya unyevunyevu na roho ya historia ya miaka mingi ilimkaribisha.

Ndani ya handaki hilo, kulikuwa na ukimya wa kutisha. Ayubu alitumia tochi ndogo ya mionzi ya bluu kuchunguza njia, kila hatua ikisindikizwa na sauti ya maji yanayodondoka kutoka kwenye paa za kongwe. Alipofika sehemu ya tano ya handaki, aligundua kamera ndogo iliyokuwa ikiangaza kwa rangi nyekundu. Ilimaanisha kitu: mahali hapo bado pana uhai wa teknolojia.

Akiwa mwepesi na makini, alichomoa kifaa cha kuzuia mawimbi ya kielektroniki. Kamera ilipoteza mwelekeo. Kisha akasonga mbele, hadi alipofika kwenye lango kubwa la chuma lililoandikwa kwa maandishi ya kuchakaa: "PROJEKTI: NASHIRI – MARUFUKU KUINGIA."

"Hapa ndipo pazuri zaidi pa kuanzia," alijisemea na akachukua kifaa cha kupasua umeme, akaunganisha kwenye paneli ya upande wa lango. Dakika tatu baadaye, mlango ulijifungua kwa kishindo.

Alipoingia ndani, hakuamini macho yake. Palikuwa na kituo kikubwa cha kijeshi chenye vitanda vya utafiti, kompyuta za zamani zilizokuwa bado hai, na vitabu vilivyokuwa na namba badala ya majina. Ukutani kulining’inia picha ya mtu mmoja aliyekuwa na sifa za ajabu: macho makali, kichwa kilichonyolewa, sura iliyochorwa kwa ustadi wa hali ya juu. Chini ya picha hiyo, iliandikwa: "Mkurugenzi Nashiri."

Ayubu alisogea hadi kwenye kompyuta moja ambayo ilikuwa imewaka. Aliweka kifaa chake cha kuchanganua nenosiri. Baada ya dakika kumi, mfumo ulifunguka. Faili ya kwanza kusoma ilikuwa yenye kichwa: "Mradi CHANZO: Ayubu-001"

Aliangalia kwa makini. Ndani, kulikuwa na video ya maabara, ambapo watoto kadhaa walikuwa wakifanyiwa majaribio ya kijeni. Alijitambua mara moja miongoni mwa watoto hao. Alikuwa mdogo, akilia, akichomwa sindano. Kisha Nashiri akaonekana kwenye kamera, akizungumza:

"Huyu ndiye Ayubu. Mjaribio wetu wa kwanza wa kizazi cha akili bandia ndani ya mwili wa kibinadamu. Akifanikiwa, dunia itamjua kama Chanzo. Akishindwa, ataishi kama kivuli katika jamii ya watu wa kawaida."

Moyo wa Ayubu ulisita kwa sekunde. Alikuwa si binadamu wa kawaida. Alikuwa zao la majaribio.

Lakini kabla hajapumua kwa kina, mfumo ulianza kuonesha ujumbe wa hatari: "USALAMA UMEVUNJWA. WAGENI WANAKARIBIA."

Kwa haraka, Ayubu alichukua diski ngumu yenye nakala ya faili hizo, akaweka kwenye begi lake. Alikimbia hadi upande wa pili wa kituo, ambapo alikuta ngazi ya kuingia sehemu ya juu ya ardhi.

Alipotoka nje, aliingia kwenye eneo la vichaka karibu na eneo la Kimbiji. Hakujua nani alikuwa akimfuata, lakini sasa alikuwa na nguvu mpya—ujasiri na maarifa ya asili yake. Sasa alijua sehemu ya ukweli wake. Lakini Nashiri bado hakuwa amepatikana. Alijua, kama bado yu hai, basi atamfuata mwenyewe.

Na kama vile majira yalisikia azma yake, upepo wa bahari ulivuma kwa nguvu, na mawingu meusi yakaenea juu ya jiji. Mapambano yalikuwa yameanza rasmi.